Ο κόσμος δε θυσιάζει
Ούτε θυσιάζεται εύκολα πια
Η τύχη μάλλον περισσότερο μας αγνοεί
Μη μιλάς για σκιές
Το φως ενοχλεί περισσότερο
Το να ανατινάζεις τον κόσμο
Είναι πιο δημιουργικό από το να τον υπομένεις
Επιδίωξε τη σφαίρα τους
Οι ήδη νεκροί δεν ξαναπεθαίνουν
Ελευθερώνονται
Τα παραλήρημα δηλώνει όραμα
Κι η προσευχή αποτελεί κατάλυση της ηθικής
Δε θα υπάρξει απώλεια
Η άνοιξη παραμένει άνοιξη
Μα στο τέλος οφείλουμε
Πάντα μια συγγνώμη.