Εγώ το Χάος
ο ύστατος ιριδισμός σάρκας κι ονείρου
ο τεχνοκράτης ονειρώξεων επαναστάσεων
και φυγών
γλύπτης αναγεννησιακών ωσμώσεων
χαραγμένο σημάδι στα τεφτέρια των πέντε ανέμων

σπαθί του Τζέκινς Χαν

στην αναντίστοιχη μεταβλητή υποβάλω το φορτίο μου
και στην ιερουργό πεταλούδα τέμνω τα συντεταγμένα
σκέλη μου- ως δουλική υπόκλιση και παράδοσή μου∙

λαμβάνοντας υπόψιν μου τα του ονόματός μου
αναπόδραστα σημαινόμενα από Ορφέως έως Ζώπυρου
καταγεγραμμένα

αδιαμόρφωτος κι αρχέγονος
γνήσιο τέκνο του σκότους
έχοντας από καιρό χάσει τα κληρονομούμενά μου

και με την ταπείνωση του πλάνητα
να παραδέρνω για λίγη δόση ύπαρξης

μέσα από κατακρεουργημένα χέρια
και σώματα δέσμιων
σε κλουβιά των πολλαπλών αισθήσεων

μέσα από καταναγκασμούς και πλούσιες
του οπίου γεωμετρίες
λαβυρίνθους φράκταλς καταπιεσμένων ηδονών

την εκδίκησή μου -με περισσή φροντίδα- σχεδιάζω
και με την αιμάτινη λαχτάρα του νικητή
φορώ την ολόχρυση προσωπίδα της εξουσίας μου

Εγώ το Χάος
σ’ αυτή την απόλυτη τελετή
μέσα από τις στάχτες μου ξαναγεννιέμαι

με νέο σώμα αλαβάστρινο
και με την θεία λαμπρότητα της μεταμορφώσεώς μου

σε φλόγα μετατρέπω τ’ όνομά μου
όμοια ν’ ακούγεται του ορυμαγδού

Εγώ το Χάος
σε Τάξη ακούω τώρα.