Δεκάδες ομοιόμορφες μύγες
πάνω στα πτώματα.
Αφαιρούν βουλιμικά τις ανυπόστατες φήμες.

Είμαι γεμάτος από αντίο υποτονικά.
Τρομοκρατώ και τρομοκρατούμαι με θαύματα.
Συναντώ και διαβάζω τον τοίχο:

Every good boy deserves favour

Έξοχα! Βρίσκομαι εκεί
όπου κανένας δε φαντάζεται.
Ξυπνώ και νιώθω
τον εφιάλτη του στήθους σου,
τη στοργική μυρωδιά του καλσόν σου.

Αύριο θα σου στείλω το λουλούδι που σου’ ταξα.
Τη δαγκωμένη καρδιά της Σύλβια Πλαθ.
Τη λευκή αυτοκτονία της Ούλρικε Μάινχοφ.

Πυροτεχνήματα από πηλίκια καταυγάζουν παραληρώντας.
Καλημέρα σας.
Να σας συστήσω την τρέλα μου.
Κοινός τόπος το μπράτσο μου.
Τα άγρια μαλλιά της μορφίνης
σκουπίζουν τα πόδια μου.
Κάπου ισορροπώ και ονειρεύομαι,
κλωτσώντας βήμα βήμα την έκρηξη.
Αυτό που καταφέρνω είναι
να ψελίσσω τον ρόλο μου.

Σπαραχτικά χειροκροτήματα στη μέση του δρόμου.

Καλημέρα σας.
Να σας ενημερώσω για τις τελευταίες εξελίξεις:
λοιπόν, το τηλέφωνο χτύπησε τέσσερις φορές
πριν το σηκώσω.
Ήταν ο γιατρός.
Η εγκυμοσύνη της είναι προχωρημένη.
Της επανάστασης εννοώ.
Σε λίγο καιρό θα γεμίσουμε μπάσταρδα.

Αύριο θα σου στείλω ό,τι σου έταξα.
Θα διπλώσεις προσεχτικά το φουστάνι σου στην καρέκλα.
Να ξέρεις. Φοβάμαι όταν απλώνεις τα χέρια σου.