Μπροστά στο φράγμα της αθέατης νύχτας
οι κόρακες σε μαστιγώνουν.
Είδωλα τα ευρήματα της πολιτείας σου
ταξιδεύουν
εκτίθενται δημόσια σε χώρους ευπρεπείς
ανταλλάσσουν ονόματα, χειροκροτούν και
θεατρινίζονται ειρωνικά το σκηνικό.
Το χέρι - που’ σαι ψυχή- εκλιπαρεί
την υψηλότερη τιμή το τίμημα φωτός.
Κοίταξε πως τρέμει να σε πάρει
λικνιστικά να δώσει ιερή την παρουσία.
Τα δένδρα είναι γνώριμα, τα μονοπάτια,
οι κήποι
κι όμως το γέρικο πουλί φυλάει το εικονοστάσι.