Πάντως εσύ νύχτα είσαι τυχερή
έξοδα μηδέν
σου δίνουν φως δωρεάν τ’ αστέρια
παίρνεις κι ένα μικρό ενοίκιο
από τα όνειρα.

Αγρίεψε η νύχτα.

Εγώ δεν έχω έξοδα; Ποιος
ταΐζει τους γρύλους
τις πυγολαμπίδες τα νυχτολούλουδα
την αγρύπνια;

Ξέρεις τι λάδι τρώνε τα καντήλια
εγώ ανάβω τους εκλιπόντες

ακούς εκεί
μου δίνουν φως δωρεάν
τ’ αστέρια...

πού να το βρουν δε βλέπεις πόσοι
διάττοντες αυτοκτονούν κάθε βράδυ;

Και η μέρα βέβαια περνάει κρίση.

Αλλά εκείνη τουλάχιστον τη συντηρεί
ανελλιπώς η καθημερινότητα.