|
Στίχοι: Γεώργιος Ζαλοκώστας
Μουσική: Αμελοποίητα
Ὦ ἄγγελε τῶν οὐρανῶν, λατρεία τῆς ψυχῆς μου,
ὦ ἀγαθὸν κοράσιον, ποῦ εἶναι ἡ ἐλπίς μου
καὶ ἡ παρηγορία μου;
Μὲ τρόμον τῶν ὀνείρων μου γνωρίζω τὴν ἀπάτην,
εἰς τὸν θλιμμένον οἶκόν μου σ’ ἀναζητῶ εἰς μάτην·
ποῦ εἶσαι, Βικτωρία μου;
Ὦ σεῖς, ποῦ χεὶρ ἀγαπητὴ ἐφύτευσεν, ὦ ἄνθη,
καθὼς μόλις ἀνθήσασα ἡ κόρη μ’ ἐμαράνθη,
καὶ σεὶς νὰ μαρανθῆτε,
τὸ χῶμά σας νέφος ὑγρὸν ποτὲ νὰ μὴ δροσίσῃ,
τὸ χῶμά σας ἀνθρώπου χεὶρ ποτὲ νὰ μὴ ποτίσῃ·
στὸ χῶμά σας καῆτε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 576 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|