Πόσα χαμένα άστρα
-κάθε βράδυ-
δεν αυτοκτονούν στο όνειρο
του σεληνόφωτος.

Πόση θλίψη δε ποτίζει
την αγκαλιά των ερωτευμένων
που σμίγουν στο σκοτάδι.

Πόσοι και πόσοι καταπιεσμένοι
έρωτες
δε χάθηκαν στο φως
ενός αδιάλλακτου ήλιου
που ανέτειλε
τη μέρα.

[αλήθεια· εσύ γιατί επιμένεις
------να μου κρύβεις
---------το φεγγάρι;]