Εναλλάσσονται οι εποχές
και ο χρόνος, όλο ο ίδιος μένει
σα να μη πέρασες απο μέσα του
και χάθηκες στη μνήμη
ως να ήρθες, για πάντα
να μείνεις εδώ!
είναι και τα σημάδια
που έχεις αφήσει...
αποτυπώματα απο το πέρασμά σου!
εκείνα τα θαμμένα όνειρα
στη ρίζα απ’ τα χορτάρια
τα ταξίδια που φυγάδευσες
κάτω απ’ το μπλε του ουρανού
και τα σώματα...
αχ.... τα τός α σώματα...
που κρύφτηκες μέσα τους
μα δε κατάφερες
σε κανένα τους να κατοικήσεις...
τα χαμόγελα που έφτυσες
και τα άλλα που κέρδισες
οι ηδονές που έγλυψες
και αυτές που απλόχερα σκόρπισες
οι χαρές που ξόδεψες
και οι θλίψεις που πάνω τους έλιωσες
και.. ω...τι παράδοξο....
μετά από τόσα ίχνη
τίποτα να μην αποδεικνύει
ότι κάπου υπήρξες!!!
αφού...
και οι τελευταίοι σου μάρτυρες
... ήσαν επαγγελματίες τυφλοί...