Άδειασε η μέρα, έσβησε η πίκρα της ζωής. κοιμούνται τώρα εκείνοι κι ονειρεύονται σε μυστικά λιβάδια τ’ ουρανού, εκείνοι τώρα ταξιδεύουν σε σήραγγες ανεξερεύνητες της απουσίας. παιδιά που ξαναγύρισαν σε χώρα μαγική, μάτια που ψιθυρίζουν χιλιάδες χρώματα μέσα στο φως, άνθη της μνήμης, εξαίσια άνθη του νερού.