Είμαι χαρούμενη.
Σήμερα νιώθω αλλιώτικα.
Δεν περπατώ στη γη.
Μόνο πετάω.

Είχα προσέξει από νωρίς την αλλαγή.
Αντί για χέρια έβγαλα φτερά
πολύ μεγάλα κι ωραία.

Κι είν’ αλήθεια
δεν είμαι πλέον άνθρωπος
και δε μιλώ ανθρωπινά,
για την ακρίβεια δε μιλώ πολύ,
ίσως να μη μιλώ καθόλου.

Είμαι χαρούμενη.
Σήμερα νιώθω αλλιώτικα.
Μόνο πετάω, τόσο ψηλά
που ίσως δεν αντέχω.

Ρώτησες αν φοβάμαι.
Δε νιώθω φόβο.
Αυτοί που έχουν τα σκοινιά και με κρατούν
καλά γνωρίζουν
και δε μ’ αφήνουν να πετάξω για πολύ.
Καταλαβαίνεις…