Κάθε βήμα
κι ένα μνήμα
θραύσμα κνήμης
κλάσμα μνήμης
ένα θαύμα;
Ως έγκαυμα
τρίτου βαθμού
συγγενείας
σε ανύποπτο παιδί
έδωσαν
εξάσφαιρο πιστόλι
ένα
δύο
τρί...
μπαμ!
Ούτε ένα δάκρυ
πού να βρεις την άκρη
σ’ αυτή την ιστορία
δε θέλει φλυαρία
κάθε ώρα, κάθε λεπτό
το μέλλον είναι απτό
η κούκλα που μιλάει
κλαίει
λέει
μαμά
δέχεται υπόθετα σε μορφή βλήματος ροζ
και όλη η οικογένεια Προζ
ακκίζεται
αχ, αχ,
γελά και μαλακίζεται.