Μες στην καρδιά μου φύτεψες
της πίκρας το λουλούδι.
Είναι ο πόνος μου,
είναι το δάκρυ μου,
το φαρμάκι που με κερνάς.
Εσύ το φύτεψες,
εσύ το πότισες
με το χέρι της απονιάς.

Βαθιά σε μαύρο πέλαγος
θα πνίξω την καρδιά μου,
καρδιά που έφταιξε
κι εσένα αγάπησε,
απ’ το κύμα ας σκεπαστεί.
Κι εσύ που πρόδωσες
την αγάπη μου
να ’χεις το κρίμα μες στη ζωή.