Γεμάτη ήττες είναι η ζωή
Ήττες σ’ αγώνες άνισους
Με υπέρτερες δυνάμεις
Δυνάμεις σκοτεινές και υποχθόνιες
Ουτιδανών συνασπισμένων στον υπόκοσμο
Των υπονόμων στο Παρίσι των Αθλίων

Ήττες, ακόμη κι αν τους συναντάς
Καθώς εξέρχονται στο φως του ήλιου απ’ το έρεβος
Και που για ν’ αποφύγουνε την εξαφάνιση
Από την αντιμικροβιακή του δράση
Του επιβάλανε φίλτρο και φίμωτρο
Και τον μεθύσανε με ύμνους και τραγούδια

Όμως εμείς υπάρχουμε και επιμένουμε
έφιπποι στον ιππόδρομο της επικείμενης επέλασης
Να εφορμήσουμε με πάθος εναντίον τους
Αλώνοντας αργά-αργά μα σταθερά
Τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην κορυφή
Μέχρι να το εξολοθρεύσουμε οριστικά
Αυτό το γένος των ανθρώπων αρουραίων.