Θα κλέψω απ’ τα φεγγάρια
τον κόκκινο ουρανό
μιά θάλασσα θα βάλω σκοτεινή
να τα φυλάει.
Σαν άσπρο φίδι που αρπάζει σφιχτά τον λαγό
η άδεια κάμαρα φιλεύει την σιωπή που σπάει.
Στην άμμο θα φυτέψω
δύο φευγάτους βολβούς
στις πλάνες θα χαρίσω εικόνες
θα κλέψω τον ένα απ’ τους δέκα θεούς
ναό θα του χτίσω να πηγαίνουν οι πόρνες.
Στο μήλο του Αδάμ, θα προσφέρω νυστέρι
στις Εύας τα μάτια θα χαρίσω γητειές
στούς έρημους δρόμους θα σβήσω τ’ αστέρι
γκρεμούς θα ανοίξω να δεχτούν τις σκιές.