Και είναι αργά...
να γίνουμε ένα
ξοδευτήκαμε...
σε ανούσιες λέξεις
χωρίς νόημα κανένα
προφέροντας τες
απο συνήθεια
και είναι αργά...
να γίνουμε αγάπη
σπαταληθήκαμε...
σε κάθε μία
τυχαία ιστορία
χαρίζοντας...
και από ένα κομμάτι
του εαυτού μας
με αντάλλαγμα...
μια κούφια ηδονή
και είναι αργά...
να πάμε παραπέρα
ξεμείναμε...
στα άδεια δωμάτια
του μυαλού μας
να μας λυπόμαστε
για αυτά που έχουμε χάσει
και να τρέμουμε...
μήπως
και αλλάξουμε ζωή
και είναι αργά...
για να νιώσουμε κάτι
έστω κάτι... τι...
είναι πολύ αργά
γιατί δεν μας έμεινε πια...
... ψυχή...