Και μαγικός, ανεξιχνίαστος. μέσα στο πράσινο και το βαθύ
γαλάζιο του, μέσα στο κόκκινο που κάποτε τον γέννησε και
τον φωτίζει. να το που ξεπροβάλλει ντυμένο την ομίχλη τ'
όνειρο, να τη που αναδύεται μοσχοβολώντας φρέσκο χώμα
η απουσία. κι ο άνεμος με μυστικές φωνές και ξεχασμένες.
κόσμος παράξενος και μαγικός, ανεξιχνίαστος στο φως
και το σκοτάδι του. κόσμος εκστατικός, στο ελάχιστό του
απέραντος.