Κι όταν ακόμα του στερούν
στην αρχή
τη φιλία και τον έρωτα
και ύστερα
τη λευτεριά και το ψωμί
στο αμετάδοτο εαυτόν ανάγοντας
χαλκό κρατά·

του στίχου του την περηφάνεια.