Διαβάτη, στάσου
το θάμβος των αιώνων σε προστάζει.
Εδώ μπορείς ν’ αναπαυτείς,
ν’ αφουγκραστείς τους αναστεναγμούς της γης,
τον ήχο των νερών
και των τρελών ανέμων τους ρυθμούς
που δόξα άφθαρτων θεών,
ηρώων και ημιθέων διηγούνται.
Της λύρας του Αρχίλοχου να νιώσεις τον απόηχο
στη μελωδία των διαβατικών πουλιών,
στο θρόισμα των δακρυσμένων φύλλων.
Ν’ ακούσεις τις φωνές των νοσταλγών αμαδρυάδων
στων άστρων περιηγητών την ευλαμπία,
να δεις το φως που αναδίνουνε τα χώματα
στην πρώτη επαφή τους με τον άνθρωπο.
Εωθινός να μυηθείς κι εσπερινός
στων γλάρων μπιστικών την ικεσία,
να συναντήσεις άφθαρτο
το αιγαίο άναρχο φως στη γένεσή του,
αιθέριο να προβάλλει θαλερό,
γενναίο και γενναιόδωρο
από την καταχνιά την αυγινή του πόντου.
Να δεις τον ήλιο που ανατέλλει λαμπερός την πάσα μέρα
και δύει νωχελικά κι αποκοιμιέται
πάνω στην ίσαλη γραμμή του πεπρωμένου
εκεί που σμίγει θάλασσα και ουρανός,
εκεί που η ζωή κι ο θάνατος φιλιώνουν.

Στάσου εδώ προσκυνητής,
σε τούτη την αρχαία ζωοδότρα Γαία,
γεννήτρα ποιητών και υμνωδών,
εξέδρα λυρικών και ραψωδών,
να μυηθείς στα μυστικά των μυστηρίων.
Εδώ, μ’ όποιους καιρούς
και μ’ όσους αληγείς ανέμους να τη δέρνουν,
αιώνια θα βλασταίνει ένα σπυρί ζωής
κι ένα στον ήλιο φύτρο θα ψηλώνει,
κάποιος ολύμπιος θεός θα ανασταίνεται
να διαφεντεύει τους ανέμους,
αιγίοχος νεφεληγερέτης Ζευς ή ενοσίχθων Ποσειδών ή
Lefkes Village πανδοχεύς,
μνήμης συλλογικής ανάδοχος και κομιστής,
συντηρητής του αρχαίου μόχθου,
σηματωρός και φύλακας προστάτης,
τον δρόμο της επιστροφής θα δείχνει
προς τους απολεσθέντες παραδείσους της ψυχής.