Ο ορνιθόρυγχος, αυτό το εξελικτικό ατύχημα.
Μυθιστόρημα με πλατυποδία
που κατεβαίνει σκάλες που ανεβαίνουν
με τα στενά λουστρίνια
μιας πλοκής που δεν προχώρησε ποτέ.
Ένα ποίημα
που απερίσκεπτα γεννά αυγά
με σταχτιά χηνόπουλα
χωρίς την ελπίδα κύκνου που θα γίνει.
Αδέξιο δοκίμιο
που θηλάζει τα μικρά του
άλλο με ράμφος πάπιας
άλλο με σώμα κάστορα
έχιδνας ή σκαντζόχοιρου
που θα ενωθούν σε ένα τελικά,
με ευδιάκριτες όμως τις ραφές
στην γούνα κάτω από τις τρίχες.
Θα σας το τοποθετήσω αλλιώς.
Οι νηκτικές μεμβράνες ανάμεσα στα δάχτυλα
δεν τον βοηθούνε καθόλου να πετάει.
Γι αυτό, αν κάποιο βράδυ
εμπρός στην συνηθισμένη άβυσσο πολτού
από κομμένα δέντρα
συναντήστε ορνιθόρυγχο,
αγκαλιάστε τον όσο πιο στοργικά μπορείτε.
Όπως θα διαβεβαίωνε ο Δαρβίνος
εκατοντάδες ορνιθόρυγχοι πρέπει να παρεμβληθούν
πριν η ιδέα επιτέλους γίνει πράξη.