Ο μακαρίτης ο Σωκράτης

συνήθιζε να λέει ο πατέρας μου

κι άλλοτε πάλι

ο συχωρεμένος ο Μιλτιάδης

και πάει λέγοντας

ως τους Κολοκοτρωναίους και το Μιαούλη.


Τώρα μακαρισμένος πια κι αυτός

μεσ’ στους μακαρισμένους

στο αγιασμένο εικονοστάσι της φυλής

δώσ’ του φτερούγες Θε μου

να ξαναφτάσει το παιδί

που φορτωμένο το σακούλι του

τραβούσε από τη Χούτσαινα

για την Ανδρίτσαινα

νυχτόμερα σε λόγγους και ρουμάνια περπατώντας

για να μάθει γράμματα,


κι έτσι μια σχόλη

στο πατρικό του σπίτι να ξημερωθεί

αντάμα με τους Κολοκοτρωναίους

και το Σωκράτη δάσκαλο...