Μπορεί να άργησες και να σου κρατάει μούτρα
μακαταβάθος ξέρεις πως ποτέ δεν είν’ αργά να
επισκευάσεις όλες σου τις καθυστερήσεις, ίσως

το όνειρο να μην πήγε καλά αλλά μη σκιάζεσαι
αφού καταβάθος ο εφιάλτης που ακολουθεί όλα
τα διορθώνει, μπορεί επιστρέφοντας στο λιμάνι

που σ’ έδιωξε να λες από μέσα σου πως το πλοίο
είναι αραγμένο μακαταβάθος ξέρεις πως το δικό
σου καράβι είναι βουλιαγμένο, μπορεί η ουτοπία

που συσσώρευες μια ζωή να `χει χτίσει πανύψηλο
πύργο μακαταβάθος το γνωρίζεις πως τον τρώνε
τα τρωκτικά, τις Κυριακές τα γήπεδα γεμίζουν με

οπαδούς κασκόλ και σημαίες μακαταβάθος το
πραγματικό παιχνίδι παίζεται στους δρόμους τα
αμφιθέατρα τους διαδρόμους του Ανεκπλήρωτου,

τέλος μπορεί να παραπονιέσαι που απ’ τα βαθιά
βρέθηκες στα ρηχά μακαταβάθος μια ζωή στα
ρηχά έζησες κι εκεί πάντοτε θα επιστρέφεις.