Έπληττα στης μητέρας το χωριό Χριστούγεννα θυμάμαι
η Βάσω αγοροκόριτσο ξένο παιδί όλο κοιτούσα απέναντι
το αγόρι το κορίτσι πού να ξέρω. Μια μέρα μανταλώνει
την εξώπορτα σούρουπο και να μπαίνουν οι αστραπές απ'
το σανίδι μού δείχνεις είπε στο βρακάκι σου κι ύστερα σε
αφήνω να με δεις κι εγώ – πρώτα στην Αρκαδία πώς έφτα-
σε νέο παιχνίδι. Θα ρώταγα πού ώρα όμως η Βάσω για
κουβέντα: χώνει το χέρι και με βρίσκει άλλο στο κρυφτό.
Γλύκανα λες και άλειφαν στα πόδια μου μερέντα. Έξω είχε
σταματήσει η βροχή άκουγε ο χειμώνας. Σειρά μου τώρα
είπε ας έφτανε χιονιάς βγάζει το μπλουζάκι. Θεέ μου τι
παράξενοι καρποί – μα ύστερα φρούτο δίχως να `χω φάει;
Στράφι η επαρχία αν είσαι από οικογένεια αστική.