Δεν είναι τα λόγια σου
που μάγεψαν αμέσως την καρδιά μου
Τα όμορφα λόγια σου
που ρίξαν χρώμα στο ταμπλώ της ερημιάς μου

Μα είναι τα βήματα
που ενώσαν τις παράλληλες ζωές μας
Και σαν τα κύματα
το φως σκορπίσαν στις ασπρόμαυρες χαρές μας

Και όλα πήραν σώμα και μορφή
κι ο έρωτας σαν έρωτας φαντάζει
πρώτη φορά
Το σώμα σ’ άλλο σώμα τώρα ζει
και γήινο πια τίποτα δε μοίαζει
πρώτη φορά
Ό έρωτας σαν έρωτας φαντάζει.

Δεν είναι οι ώρες μου
που έτρεξαν κοντά σου διψασμένες
Οι άδειες ώρες μου
που πάντα γύρευαν αγάπη μεθυσμένες

Μα είναι το χάδι σου
που έφτασε ως το τέρμα της ψυχής μου
Λάμψη το δάκρυ σου
μια στάλα κόκκινο στο γκρίζο της ζωής μου.