Ξέφυγε τη στενή πολιορκία των ανθρώπων,
ξεγέλασε τους φωτογράφους
κι ύστερα χάθηκε αθόρυβα
στους πολυσύχναστους δρόμους∙
πότε πότε σφυρίζοντας
το ξεχασμένο τραγουδάκι
ή κάποιο τρελό ρυθμό της εποχής
να ξεγελάσει την πολιορκία
οποιασδήποτε μελαγχολίας,
κι ας είχε στο νου του
το λίγο χρόνο που έμενε
να διαγράψει χαρτιά, τηλεγραφήματα
απεγνωσμένους έρωτες.

Όταν συναντηθήκαμε με ρώτησε:
«Λοιπόν η κατάσταση
όπως πάντα ενθαρρυντική;»