Για το καράβι κάνετε τέτοια χαρά;
Λεκιάζει τη θάλασσα με το πανί του.
Εγώ σε βαθύτερο θέλω βυθό
Να γίνω λάσπη, κομμάτια, αόμματο χιόνι.

Ω των παγετώνων μελιστάλαχτη γλώσσα!
Τι να την κάνω την κορφή –
Ήλιος την έχει πατήσει!
Στα όρη με θέλγει ο γκρεμός,
Ο εκτονωτής, ο σωτήρας, ο δέκτης.

Πτώση, ευεργέτισσα πτώση!
Σιδερένια ορμή καταλύει
τους τρισάθλιους ανθρώπους.

Χαίρε ο θάνατος!
Γιατί αφτί σημαίνει δεσμά,
στο μυαλό κατοικεί η οδύνη,
το μάτι στενεύει τον κόσμο
κι είναι σιχαμός ο οργασμός
που στον κόσμο μας φέρνει.

Ωραίο είναι να `σαι σκελετός, να `σαι άμμος.