Η πόλη γκρίζα τα φώτα χαμηλά
Και ένα δάκρυ στο πρόσωπο κυλά
Κι η νύχτα απόψε στα μάτια μου ρωγμή
Ποια χέρια σ’ αγγίζουν
Ποιο χάδι ποιο κορμί;

Είσ’ ακόμα μια πληγή
Είσ’ αρρώστια μου κρυφή
Και σε θέλω κάθε νύχτα πιο πολύ
Είσ’ ακόμα μια πληγή
Είσ’ αρρώστια μου κρυφή
Δεν αντέχω μακριά σου ούτε στιγμή

Μ’ αγκαλιάζει το σκοτάδι
Στο κρεβάτι κάθε βράδυ
Και δε βλέπω το δικό σου ουρανό
Το μυαλό μου κύκλους κάνει
Το παράπονο με πιάνει
Που μ’ αφήνεις μ’ ένα όνειρο γυμνό
Μ’ αγκαλιάζει το σκοτάδι
Στο κρεβάτι κάθε βράδυ
Μια συγγνώμη δε σου φτάνει, τι να πω;
Και θα κάνω ό,τι ζητήσεις
Φτάνει μόνο να γυρίσεις
Τι σου φταίω που ακόμα σ’ αγαπώ;

Η βρύση στάζει μου κάνει συντροφιά
Στάλα στάλα για σένα μου μιλά
Θολό το τζάμι το σώμα μου στεγνό
Και χάνομαι απόψε στης νύχτας τον καπνό