Πίσω από τις μεμβράνες των χειλιών τους
σαύρες πεινασμένες
πίσω από την στύση
η ανύπαρκτη καρδιά
άψογοι διακόπτες συναισθήματος
κυκλοφορούν με ρεντινγκότα
χλωμοί, διοπτροφόροι, διανοούμενοι
με ένα βιβλίο ανάμεσα στα χέρια
κι από κάτω κρέμονται τα ξέφτια
των λέξεων που ψιθυρίζουν
σε ρόδινα αυτιά
που με προσμονή ανοίγουν
τους μικρούς βολβούς τους.
Σε παιδικό φέρετρο η συγκίνηση
Ξέρουν να φιλούν
όμως ποτέ δεν έχουνε φιλήσει
ξέρουν να αγγίζουν
όμως ανοίγουν τρύπες στο κορμί.

Προσέξτε τους φιλντισένιους άντρες.
Τις νύχτες με σβηστά τα φώτα στο κρεβάτι
μπορεί κανείς να τους περάσει για ανθρώπους.