Από τον Τίγρη στον Μολδάβα
και από τον Βορρά στη Δύση
τρέξε Παναρέτη
σε πέντε δισεκατομμύρια έτη
είπαν ο ήλιος θα σβήσει

ακούς αιχμάλωτους ανέμους
που οσφραίνονται μαζί τον βρούχο;
τρέξε θα κοπάσουν
μονομιάς αλύπητα άμα πιάσουν
λίγο το ωραίο σου ρούχο

και τότε οι νύχτες Παναρέτη
των βάρδων των εραστών των κορμοράνων
αύριο θα γεμίσουν
λειμώνες που θα τους προσαρτήσουν
οι μαύρες θηλές σου που δαγκάνουν.