Όλοι μονοπωλούσαν την αλήθεια

Εσσαίοι, Φαρισαίοι, Σαμαρείτες, Σαδδουκαίοι,

μέτοικοι και άποικοι από τις τέσσερις γωνιές της αυτοκρατορίας

τελώνες, γραμματείς, αρχιερείς, κολλυβισιές.

Για την αλήθεια όμνυαν

χωρίς να υποψιάζονται ότι την ίδια πίστη ομολογούσαν

όταν κραύγαζαν το «άρον, άρον»

την ίδια θρησκεία προσκυνούσαν του αίματος.

Δούλος της Ρώμης, του Καίσαρα θεράπων

εγώ δεν έχω πρόσωπο, δεν έχω ιστορία

ό,τι μπορώ μονάχα είναι να ρωτάω

«τι έστιν η αλήθεια» κι ας πνίγουν τη φωνή μου

οι αλαλαγμοί, τα «σταυρωθήτω, σταυρωθήτω».

Ιδού λοιπόν μου αποκρίνονται απ’ όλες τις γωνιές της γης

ιδού η αλήθεια,

είναι ο εμπαιγμός, το ακάνθινο στεφάνι

της κουστωδίας οι βλασφημίες

ο θρίαμβος του ιερατείου

μοναδική αλήθεια είναι η Σταύρωση

και για μένα ένα πλεούμενο επί τέλους

για να με φυγαδεύσει από την καταραμένη γη της Γαλιλαίας.