Λοξοδρομώ μέσα στον ουρανό

μια πάνω στο σύννεφο

μια κάτω στην πεδιάδα δίπλα στο ποτάμι

πρώτα φύλλο κι ύστερα πουλί.

Όταν με κυνηγούν κρύβομαι στο φλοιό

της παιδικής μου φλαμουριάς

και γεμίζω τον αέρα με τους ήχους της μαγικής

μου φυσαρμόνικας. Όμως

επιμένω στ’ αρχικά μου σχέδια

και κάνω το καθετί για να βρίσκομαι κοντά σου.

Τελικά μεταστοιχειώνομαι διαρκώς

για να μην είμαι ποτέ ο ίδιος

και να νοηματίζω κάθε φορά διαφορετικά

την αγάπη μου

για σένα.