Απότομα έσκισε
Τα παλιά της φορέματα
Δεν ταιριάζουν πια
Σε κανένα πρόσωπο του κόσμου τούτου
Μελαγχόλησε η συνείδησή της
Από την ανάμνηση των ενδυμάτων
Κάθε φόρεμα και φόβος
Κάθε φόρεμα και δρόμος,
Που όμως δεν οδήγησε
Σε κανέναν προορισμό
Υφαίνεται η νοσταλγία;
Φοριέται ο πόνος;
H υφή της κλωστής δεν νιώθεται
Πολύχρωμα ράμματα
μαρκάρουν τις πληγές της
Ποτέ δεν τις κλείνουν-
ωστόσο.