|
Στίχοι: Μαρία Καρδαρά
Μουσική: Αμελοποίητα
Ον μέγεθος μας βλέπει σε μέγεθος μύγας
ή μέγεθος μηδέν.
Δεν είναι ον σίδερο. Φορεί φακούς
των ελαχίστων.
Ο διαλυμένος απορεί που δεν μας βλέπει
πιο μικρούς ή δεν μας βλέπει.
Και αυτός ο κλειδωμένος σε στολή
από ατσάλι
τόσο βαρύς στα νέφη.
Κάμε πέρα τη σιδερόφραχτη στολή
τη μάσκα με την προβοσκίδα.
Ποιο το τρελό;
Να μην ήξερες ζούσες
και να ήξερες πέθαινες.
Ερευνητές πυρηνικοί
και σκοτωτές
αηδιάσαμε τον από μίμηση θάνατο.
Τρέχουν τα δέντρα
χάνονται.
Ο ίσκιος τους κυλάει
στο σκοτάδι
ρέει ο αφανισμός.
Αναδύονται τα υποχθόνια.
Τα κόκαλα γυρίζουν αδειανά.
Οι σκελετοί κρατούν στα χέρια
τα κρανία τους.
Οι σκελετοί πετάνε τα κρανία τους
στον ύπνο των πυρηνικών.
Φτου! τους λένε φτου!
δεν έφκιασαν ούτε μια μαργαρίτα
ζωντανή και παίρνουν τα βραβεία
αυτοίνοι που σκοτώνουν τη ζωή.
Ένα αυγό τσακίζεται στο σκότος
χύνεται το ασπράδι και ο κρόκος
στον φαρμακωμένο κόσμο.
Ρομπότ τράβα φωτογραφίες!!
Φωτογραφίες!! φωτογραφίες!!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 344 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|