Τι μπιγκ μπανγκ, μπιγκ μπατ, γκανγκ μπανγκ! μπεμπέ!

η εικόνα διέλυσε την σκέψη:



εικασίες δοκιμάζονται

το πέπλο διαρρηγνύεται:



ιτς ε γκερλ ε γκερλ ε γκερλ



κάποιος (μα ποιος;) κραδαίνει τη μπαγκέτα του

και τα νοήματα πέφτουν στα πράγματα σαν σκόνη



(ο ίδιος ή άλλος;) ή τα φυσά ή τα δέχεται:



ό,τι σχετικό μονοδρομήθηκε ό,τι αρνητικό απορροφήθηκε

η μαύρη τρύπα χαίνει ως ροζ προοπτική



ενώ στον ιππόκαμπο λαμπυρίζουν άλλες πορείες:

νήματα που επέλεξε (η β;) να τυλίξει



ο χορός των νέων συνάψεων υπαγορεύει ανοίκειους ρυθμούς



αναδεύει λέξεις που τεντώνονται να εντυπωθούν

ιτς ε γκερλ ε γκερλ ε γκερλ γνέφουν τα μπαλόνια



και ρίγη αμηχανίας ακολουθούν·



η πραγματικότητα (που άλλοτε έρπει)

συνηγορεί, ξεδιαλύνει, επαναθέτει:



ρευστές προσλήψεις τρέφουν και απεκδύονται

τον υψηλό τόνο των παλιών διλημμάτων



αφού κάθε νέα στιγμή θα πρέπει να επινοηθεί
για να ξεπεραστεί η ίδια και να καταβροχθίσει άλλες


μέσα σε πυροτεχνήματα και λούτρινους αρκούδους

έλα μπέλα στο μπανκέ των “εξ¢αδοκήτω”!


ποιος όμως ανέχεται να δίνει νόημα σε ό,τι τον υπερβαίνει

ποιος μετέρχεται την έπαρση του εγχειρήματος


γνωρίζοντας πως κι όταν μιλά δεν αλλάζει τον ρου

και αφού δέχτηκε την ήττα, σε τι εμμένει;


αν όχι, στις εκχυμώσεις των νέων εγχαράξεων!


έτσι κι αλλιώς τα πάντα περίμεναν (και περιμένουν)

τη σύλληψη, την κυοφορία, πώς αλλιώς;



την ανθοφορία, την ανάθεση των στοχασμών
τη σειρά τους στη διαδοχή: νόημα μη νόημα, «μη


μωρό μου, λατρεία μου, μικρή ελευθερία μου»!


διαρκώς διαγράφεται μια καλά δομημένη ψευδαίσθηση

αλλά ξυπνώντας με τις αντιστοιχίες της περίφημης εξίσωσης


κάτι περισσεύει!



εντούτοις, πρέπει να μεθοδευτεί η έξοδος από τα σκεπάσματα
να περαστούν οι αλυσίδες



το χρώμα του χιονιού υποβάλλει πλήρως το καθήκον
να πλαγιοκοπηθεί το αδήριτο σήμερα



αφού το αύριο έχει ήδη χαρτογραφηθεί.