Σταθεῖτε…, ἡ γεύση καλή… Τράπηκε κιόλας αὐτό σέ φυγή.

… Λίγη μονάχα μουσική, ποδοβολητό, βουητό– :

Κορίτσια ἐσεῖς θερμά, κορίτσια ἐσεῖς βουβά,

χορέψτε τη γεύση τοῦ βιωμένου καρποῦ!



Χορέψτε το πορτοκάλι. Ποιος το ξεχνᾶ,

ὅπως πνιγόμενο ἐντός του στό γλυκασμό του

παλεύει ν’ ἀντισταθεῖ. Τό `χετε κυριευμένο.

Τό `χετε ἐξαίσια προσηλυτισμένο.



Χορέψτε το πορτοκάλι. Τοπίο θερμό

ἀπό μέσα σας ρίχτε το, νά λάμψει τ’ ὥριμο

σ’ αἰθέρες τῆς πατρίδας! Πυρακτωμένο, ἀρώματα



κι ἄλλα ἀρώματα νά ξετυλίγει. Κάντε συγγένεια

μέ το φλοιό, τόν καθαρό, πού ἀντιστέκεται κι ἄλλο,

μέ το χυμό πού τόν πληροῖ, τόν εὐτυχή!