Η σκέψη μου διανύει
το απέραντο, άυλο σώμα σου
αγγίζοντας
τα χαϊδευτικά σου διακροτήματα.
Σαν λυχνία πυρακτωμένος αισθάνομαι
καθώς είσαι μέσα μου
φωτεινή δίκη που θριαμβεύει
στο ανάξιό μου τίποτα.
Σκύψε να με δεις όπως θα φεύγεις
θα μείνω πάλι μοναχός
θα διαλύω
σ’ απεγνωσμένες κλήσεις τη φωνή μου.