Ετοιμασμένο ή αναπάντεχο, ό,τι έρχεται
του χρόνου η βιασύνη θα το διώξει,
διασπώντας το απότομα: σε μνήμη,
άχρονη πια συμμετοχή στα περασμένα
και σ’ εμπειρία, άχρονη συμμετοχή
στα μέλλοντα. Δρόμους διαφορετικούς
και τύχη ξέχωρη ακολουθούν η μία
από την άλλη. Κάποτε συναντιούνται
μα ξαναχωρίζουν, πάντοτε και πιο ξένες.

Εκτός...

Το πέλαγος απέραντο και ακύμαντο'
χωρίς ανάσα από το μεσημέρι
του Αυγούστου τανυσμένο. Οι αύρες
κάπου αποξεχάστηκαν. Αποξεχάστηκε
κι η ώρα, έξω από μένα (έξω από μένα
υπάρχει;) και, άνεργη και άστεγη,
μακριά μου, ούτε εμπορεύεται
ούτε γεννά εμπειρίες και μνήμες.

Εκτός από το άχρονο παρόν.