«Όταν μπήκα μέσα σου, σε επτάζυμη συνεύρεση,

φούσκωσαν όλοι μαζι οι σπόροι κι έγιναν άρτοι

που λίγο πριν ήταν ύμνοι.

Όταν μπήκα μέσα σου, πρωτάκουσα τ’ αηδόνια

στην ανήκουστη ρεματιά.

Όταν μπήκα μέσα σου, υπαρκτικά εννόησα

αμπώτιδα και πλημμυρίδα.

Κι άκουσα κλάματα και βογκητά.

Όταν μπήκα μέσα σου, άναρθρα

μούγκριζα και χλιμιντρούσα.

Άλλη λαλιά κι άλλη γραφή σφηνοειδη δε γνώριζα.

Άλλη φυλή κι άλλη πατρίδα απ’ τη φλεγόμενη

σπηλιά σου».