Χαμόγελο κι'αυτό,
χαμόγελο κι’ εκείνο....
και τόσος πόνος ανάμεσα τους...
Δεν ξεχωρίζεις ευκολα
τη διαφορά...
Οχι! Άν δεν ξέρεις!
Ακόμα ο πόθος θυμάται
το κορμί,
κι’ αυτό, ριγάει ίδια στο χάδι
πάντα.
Μόνο στα μάτια
μπορείς να το διακρίνεις...
Εκείνα πιά, κοιτούν
διαφορετικά.
Εκείνα, έχουν άλλες σκιές,
άλλες πληγές,
άλλες πίκρες...
Εκείνα έχουν δεί,
και δεν ξεχνάνε εύκολα,
όσο κι΄αν προσπαθούν...
Όμορφο αγόρι,
γελάς, με την ανεμελιά
των χρόνων σου.
Μπορείς να κλείνεις τα μάτια,
και να ονειρεύεσαι...
Κι’ εγώ, φοβάμαι να κλείσω
τα δικά μου,
μη και με πνίξουν οι εφιάλτες...