Μικρό αγόρι,
μπαίνεις και βγαίνεις απο τη ζωή μου,
όποτε θες,
και σε καλωσορίζω και σε αποχαιρετώ
πάντα με την ίδια λαχτάρα,
με την ίδια αγάπη.
Τίποτα δε σου ζητώ,
χαίρομαι με ό,τι μου προσφέρεις,
χορτάτη είμαι πιά,
απ’ τη ζωή..
Και απο πίκρες, και απο πόνο,
και απο θανάτους,
και απο χαρές...
Λίγες, πάντα μα...
καλές στιγμές.
Και από αγάπη,
σταγόνες άρωμα
σπάνιες αλλά τόσο δυνατές...
Μικρό μου αγόρι,
ο, τι μου προσφέρεις είναι μόνο χαρά...
Έλα ν'ανάψουμε ενα τσιγάρο,
απο αυτά τα μυρωδάτα
που μου'φερες
Και ας κάτσουμε παρέα,
εδώ στα σκαλιά,
την είσοδο της πολυκατοικίας,
όπως παλιά,
να μιλήσουμε.
Ετσι όπως οι άνθρωποι
έχουν ξεχάσει να μιλάνε πιά.