Σελίδα πρώτη, στίχος πρώτος

μετρώντας από την αρχή και σ’ όλες τις επόμενες σελίδες

με ιδιαίτερη προσοχή στα συνώνυμα

περιφράσεις και μεταφορές, να διαγραφούν όχι,

μάλλον ν’ αντικατασταθούν οι λέξεις ζωή και θάνατος.


Μια πρώτη βέβαια λύση, μπορεί κι η ασφαλέστερη,

τ’ αποσιωπητικά μέσα σ’ αγκύλες ή και παρενθέσεις,

μ’ αν τύχει και σας σφίγγει ο βρόχος το λαιμό

τότε τ’ αλγεβρικά στοιχεία, μια βιαστική εξίσωση

ή κάποια δύναμη απειροστή

με ακόμη ένα ενδεχόμενο, το πιο παρήγορο:

τ’ αστέρι Χ και πλάι ένας αριθμός, έτη φωτός εκατομμύρια

(τ’ άλλο, που το φώτισε το αίμα σου

το βράδυ εκείνο μες τις πασχαλιές,

δε θ’ ανατείλει πια, μου είπες).


Μένει ο τίτλος.

΄Ω, να μπορούσα έτσι να σταθώ

σαν το πισσόχαρτο της πινακίδας στα συρματοπλέγματα

κι ο ήλιος του μεσημεριού να πυρπολεί

σ’ όλα τα μάτια των ανίδεων

άσπιλο τον ασβέστη της επιγραφής˙

ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ