Όλα πουλιούνται πια.
Ο έρως, η ψυχή, το δάκρυ είναι τα προϊόντα·
κείνται στα ράφια.
Κι όπου κοιτάξεις η καρδιά ένα μαγαζί,
είδος συχνό, φτηνό ή διόλου σπάνιο.
Όλα πουλιούνται.
Το αίσθημα που έμεινε γυμνό από το συν,
η λέξη που αγοράστηκε απ’ τη λήθη,
ο κόσμος που γυρίζει με λεφτά και τζάμπα.
Όλα πουλιούνται.
Εγώ όμως που αγοράστηκα από σένα μ’ ένα εξ,
εγώ δεν είχα πρόθεση να σου δοθώ.
Κράτησα το παρά από τη δόση και σε γέλασα.
Ναι, τώρα όλα πουλιούνται.
Κι η ζωή κι ο θάνατος κι οι ανάσες των ανθρώπων.
Έτσι που λέω να πεθάνω
για να `χω κάτι ολότελα δικό μου· μια πνοή.
Την τελευταία.