Στο `η Γιωρκούδι πήγε ο κλέπτης μιαν ημέρα
και του παραπονέθηκε: "Λάδι σου φέρνω,
κεριά σου ανάφτω, τάματα κάνω,
κι εσύ τη μάντρα σφαλιχτή κρατάς".

Το `η Γιωρκούδι σάλεψε το βλέφαρο:
"Να κλέπτετε με την ευχή μου κάθε επιτρεπτό.
Στη νόμιμη κλεψιά μη βάζετε άλλη.
Μίλησα στο Θεό για τα προβλήματά σας".

"Αλλού αυτά", του είπε ο κλέπτης μιαν ημέρα.
"δεν παραιτούμεθα των δικαιωμάτων μας.
Είμεθα χίλιοι κλέπται δηλωμένοι".

"Μίλησα στο Θεό", ξανάπε ο `γιος.
"Αν είσαι αδέκαστος, του λέω, βόηθα μας.
σπάσε τη μάντρα, δώσε πρόβατα στο πλήθος
των ευγενών κλεπτών, που αρκούνται εις τα ολίγα".

Εκείνος είπε να έχετε υπομονή,
κλέπται του απατηλού ετούτου κόσμου".