Ο πόνος μοιάζει με άγραφο χαρτί.
Αδυνατεί να θυμηθεί
πότε άρχισε να υπάρχει, ή αν υπήρξε
μέρα που να μην υπήρχε.

Δεν έχει ορίζοντα άλλο απ’ τον εαυτό του.
Τα βασίλειά του τ’ απέραντα εσωκλείουν
το παρελθόν του, το φωτισμένο ν’ αντιλαμβάνεται
νέες περιόδους πόνου.