ΚΑΙ κάποτε μεριάζανε τα σύννεφα

κι έλαμπε ολόκληρο το Μαίναλο

μ’ αχάραγο στις ράχες του το χιόνι

λειψανοθήκη ασημένια

με τα κόκαλα της κλεφτουριάς

τα χρόνια του μεγάλου σηκωμού

ιστορημένη στη Στεμνίτσα.


Μεριάζανε τα σύννεφα στην Οστρακίνα

κι από τα ρέπια του Αργυρόκαστρου

και του Ζαντέ τον πύργο στο Βαλτεσινίκο

τις εκκλησιές με τα ψηλά καμπαναριά

που πελεκούσαν με καημούς Λαγκαδιανοί μαστόροι,


βουβό κι ασάλευτο μας κοίταζε

πέτρινο το Εικοσιένα.