Είμαι ένα σκιάχτρο που φοβάται,

διώχνω τους εφιάλτες

και τους έλκω,

το βράδυ χαϊδεύω τα σκοτάδια

το πρωί κουνώ τα χέρια στα πουλιά.

Είμαι ένα σκιάχτρο που φοβίζει,

στην έρημο μιας σχέσης με ανθρώπους.

Με τα χέρια μου- τσουκνίδες

ξεσκίζω το πρόσωπό μου

και τους άλλους.

Μα κάτω από τα άχυρα

και την σκισμένη μπλούζα

ένα κοράκι κρύβω,

στιλπνό,

μαύρο,

μόνο,

το πιο έρημο κοράκι,

την καρδιά μου.