Τρύγος πρόσχαρα προβαίνει,
εορτάζει η οικουμένη·
η φλογέρα αχολογάει,
το φθινόπωρο βοΐζει·
χορευτά πανηγυρίζει
και τ΄αμπέλια του τρυγάει.

Βάλτε, φίλοι, μες στη βρύση
το κρασί μας να δροσίσει·
και στρωθείτε κατά γης,
στην αράδα ως τον πάτο
εις τον ίσκιο αποκάτω,
προς τα χείλη της πηγής.

Στρώστε φύλλα, στρώστε φτέρη
επιδέξια με το χέρι
κι από πάνω τεχνικά,
το αρνάκι μας λιανίστε
και τον τρύγον μας αρχίστε
να χαρούμε φιλικά.