Δεν το κατάλαβα, κι’ όμως ερχόταν.
Το άκουγα απο μακριά, αλλα έκλεινα τ’ αυτιά μου.
Ένοιωθα τη γή να τρίζει και να μουγκρίζει,
Έσκιζε τα σπλάχνα της, περιμένοντας...
και `γώ, δεν έδωσα σημασία
Πίστευα οτι έτσι
θα ξορκίσω το κακό...
Δεν το κατάλαβα, κι’ ας το ένοιωθα...
Δεν μπορούσα να το καταλάβω...
Δεν ήθελα...
Ο θάνατος παλεύεται, η απουσία ποτέ...