Να ξυπνήσουμε αγκαλιά!
Ενα ξήμέρωμα!
Αυτό ήθελα πάντα από σένα.
Ενα ξημέρωμα μαζί σου.
Χωμένη στην αγκαλιά σου
νε βλέπω τον Αυγερινό
να ανατέλλει.
Και τον ήλιο
με τις πρώτες αχτίδες του
να χαϊδεύει τα κορμιά μας.
Να τα ξυπνάει απαλά,
και `κείνα με την σειρά τους
να ξυπνούν ξανά και πάλι,
το ένα το άλλο.
Να σου ψιθυρίζω νυσταγμένα
"σ΄αγαπώ", και η ανάσα σου
στ'αυτί μου,
να γίνεται χάδι, βάσανο γλυκό,
πόνος και λύτρωση μαζί....
Μόνη κοιμάμαι και ξυπνώ.
Σκληρό το στρώμα στο κορμί μου,
και άδειο.
Κάθε βράδυ με περιμένει
στο σκοτεινό δωμάτιο.
Το σκοτάδι των ματιών σου
έχει καλύψει τα πάντα πιά...