Ταξιδεύουν οι ψυχές μας!
Κάποιες φορές ανταμώνουν,
άλλες πάλι χωρίζουν.
Πάντα κάτι κρατούν
η μια απ’ την άλλη.
Πάντα ενα κομμάτι τους
δίνουν και παίρνουν.
Κι’ έτσι πορεύονται
στον Χρόνο.
Ενα πάρε-δώσε είναι η ζωή.
Στιγμές μικρές,
υπέροχες στιγμές,
κι’ υστερα πάλι,
ο δρόμος ο μοναχικός.
Πότε ανάλαφρος και ήρεμος,
και πότε ανηφορικός...
Πάρε τον δρόμο σου
ψυχή μου.
Φεύγα, μην καθυστερείς!
Φεύγα!
Ενα καινούργιο λιμάνι
σε περιμένει.
Και κάποια μέρα, θα σε βρω.
Σ’ ενα λιμάνι,
θα σε περιμένω
Ξανά, και πάλι απ’ την αρχή....