Ύπνος κουρασμένων υπαλλήλων
Το ξύπνημα σκληρό σαν πέτρα
Ρίχνουν λίγο νερό στο πρόσωπο
Ξεκινάνε για το ανεκπλήρωτο
Στο δρόμο μια καλημέρα οχιάς
Στη δουλειά δίπλα στο παράθυρο
Κοιτούν το βάθος του ορίζοντα
Παραγγέλνουν καφέ με βότσαλα
Ρουφάν τη θάλασσα με καλαμάκι
Στρίβουν τσιγάρα παραισθήσεων
Το μέλλον συνωμοτεί με το παρόν
Ανεβάζουν τη θλίψη στο γραφείο
Τη σκορπίζουν στο πληκτρολόγιο
Γεμάτη μαύρα στίγματα η οθόνη
Στοίβες χαρτιών, βαθιές ρυτίδες.

Βράδυ κουρασμένων υπαλλήλων
Ανοιξιάτικα όνειρα εκ παραδρομής
Περνούν ασυνόδευτα απ’ το κρεβάτι
Πηγαίνουν στη σάλα και ξεψυχάνε.